علل حرکات دامنه ای و ارزیابی اثرات آنها در جاده هراز (از آبعلی تا بایجان)

ژئومورفولوژی بعنوان دانش میان رشته ای که حاصل برآیند مجموعه ای از عوامل طبیعی در درجات نسبتها و حالات مختلف است ، منشاء و روند تحول اشکال ناهمواریهای متنوع و تغییرات سطح زمین را در محیطهای مختلف نشان می دهد، بهمین جهت در اکثر برنامه ریزیها و اجرای پروژه های عمرانی-اقتصادی از مبانی و دستاوردهای دانش ژئومورفولوژی استفاده می گردد. در میان سوانح طبیعی شناخته شده، مطالعه حرکات دامنه ای در ایران خصوصا تا دهه اخیر کمتر مورد بررسی و شناخت واقع شده است . این پدیده گاه خسارتهای فراوانی را در مناطق مختلف ایجاد نموده است . یکی از محورهای مهمی که حرکات دامنه ای در اشکال مختلف ریزشی، لغزشی، جریات گلی و سیلابی و بهمن ها بدفعات متعدد در آن بوقوع پیوسته است در جاده هراز محور تهران - آمل می باشد. این جاده که از سال 1342 بعنوان یکی از جاده های اصلی، تهران را با شمال کشور مرتبط می سازد مورد استفاده قرار گرفت . این جاده بطول 185 کیلومتر از شمالشرق تهران از منطقه تهرانپارس آغاز و پس از عبور از گردنه امامزاده هاشم با ارتفاع 2650 متر تا شهر آمل در کنار رودخانه هراز ادامه می یابد. تحقیق حاضر تحت عنوان "علل حرکات دامنه ای و ارزیابی اثرات آن بر روی جاده هراز از منطقه آبعلی تا بایجان" در نظر دارد ضمن شناسایی و مکان یابی نقاطی که در آن حرکات دامنه ای بوقوع می پیوند به مطالعه و شناخت نحوه عملکرد و مکانیزم حرکات دامنه ای پرداخته و با استفاده از نتایج اطلاعات بدست آمده و تحلیل آنها، راهکارها و پیشنهادهایی جهت پیشگیری و ایمن سازی نقاطی که جاده را تهدید می نماید ارائه نماید.